voor ouders
Je bent trots op je dochter van dertien. Langzaam maar zeker veranderen haar gedrag en haar figuur. Maar dan valt plotseling het kwartje en constateer je dat zij niet alleen een beetje wil afvallen, maar dat zij toch echt een eetstoornis heeft.
Zij is moe en heeft het steeds maar koud. Zij heeft niet voldoende energie om met iedereen in haar leefomgeving te communiceren en schaamt zich. Zij richt zich op degene die het dichtst bij haar staat: haar moeder. Zij zet zich af tegen en sluit zich af voor de anderen thuis.
Een gevoel van totale ontreddering overvalt je. Je zou wel van alle daken willen roepen: ”EET!” of op zijn Italiaans: ”Mangiare!”.
Dan besluit je om haar dan maar te laten doen wat zij het liefste doet: ZINGEN!
Je vindt een zangdocente waar zij iedere week even een uurtje zichzelf kan zijn. Langzaam maar zeker gebeurt er iets wat je nooit had durven dromen: zij begint weer te genieten van alle mooie dingen die het leven te bieden heeft!
Zij beseft weer dat zij ertoe doet!
Toen zij eenmaal hersteld was van de eetstoornis, was zij vastberaden om later kinderen met een eetstoornis te gaan helpen door samen met hen te zingen. Door middel van zang de kinderen laten werken aan hun eigen herstel. Geen therapie, maar coaching!
Een goed plan, waar zij eerst de studies voor wil afmaken die daarvoor nodig zijn.
En dan gebeurt er iets wat niemand zag aankomen: na elf jaar steekt tijdens haar studie de eetstoornis weer de kop op. Dat kan toch niet waar zijn… Tijdens haar (tweede) herstelproces maakte zij resoluut plannen om nu echt iets tegen deze vreselijke ziekte te gaan doen.
”En wel meteen!”
HEB JE VRAGEN?
Vul dan onderstaand formulier in. Ik streef ernaar om binnen 24 uur op jouw bericht te reageren